پرورش

برادران مردانی آذری، ملقب به خیرین مدرسه‌ساز» از خیران نامداری‌ هستنند که در طول دو دهه‌ی گذشته، حاصل سال‌ها تلاش خود را در راه خدمت به مردم بخصوص کودکان صرف کرده اند.آنان که در ایران وخارج از کشور با تلاش خود به ثروت کلانی دست یافته اند قسمتی از دارایی های خود را صرف ساخت مدرسه و تجهیز آنها کرده اند و بیش از 40 واحد آموزشی مجهز اعم از مدرسه وهنرستان و خوابگاه بنام پدر و مادرمرحومشان در تبریز وتهران وسایر شهرها ساخته اند ودر تجهیز دهها مدرسه نیز نقش اساسی داشتند.ایشان 72 مدرسه روستایی وشهری دیگر بنام شهدای کربلا بصورت گمنام ساخته اند.پروژه  بیمارستانی برای کودکان سرطانی در تبریز از دیگر باقیات وصالحاتی است که این خانواده بزرگ ونیک اندیش در دست ساخت دارند.

خزانه الهی واقعاً در دستان خاندان مردانی آذری است همچنانکه غلامرضا مردانی آذری زمانی درباره‌ی میزان ثروت این خانواده گفته بود کلید خزانه‌ی الهی در دستان ماست. تا روزی که این کلید را در اختیار داریم برای اجرای پروژه‌هایی در ارتباط با فرهنگ‌سازی آمادگی کامل خود را اعلام می‌کنیم. امکانات مالی ما در خارج از کشور غیرقابل تصور است. تلاش می‌کنیم این ثروت خدادادی را به جریان مدرسه‌سازی در ایران متصل کنیم».خاندان مردانی آذری با اینکه قسمتی از ثروت شان در حملات یازده سپتامبر از بین رفت اما دست از مدرسه سازی نکشیدند و همچنان در این راه که حتی  برادر بزرگ وکوچک (حاج غلامرضا وحاج علی) را از دست داده اند، قدم بر می دارند. حاج کریم مردانی آذری از برادران بازمانده این خاندان است که فعلاً مشغول نظارت برساخت بیمارستان550 تخت خوابی برای کودکان سرطانی است.وی با وجود داشتن دارایی وثروت کلان، خانه و اتوموبیلی برای خود ندارد و در اتاق های خود که در مدارس ومحل پروژه ها ساخته اند زندگی می کند.

خدمات خاندان مردانی آذری به آموزش وپرورش وکودکان این سرزمین بیش از تصور است وخدمتی که آنان کرده اند شاید وزیر و وکیلی در سالهای اخیر انجام نداده است.خاندان مردانی آذری الگوی همه ایرانیان دوستدار وطن و پیشرفت کشور است و ای کاش همه آنانی که از گنجینه الهی نصیب می برند گوشه ای چشمی به این کشور و مردمانش کنند. در عصر حاضر که برخی دولتمردان صاحب منصب و امانت داران صندوقهای بیت المال، با اختلاس و ی و رانت و گرانفروشی، ثروت مردمان این سرزمین را پایمان وچپاول می کنند؛ خدمات این دلسوزان وطن شایسته ستایش و قدرشناسی است .گرچه هزینه ساخت این همه مدرسه مجهز و بیمارستان کمتر از 200 میلیارد تومان برآورد می شود اما در مقایسه با میزان اختلاسها و رانت خواریهای متعدد که بالغ برچندین هزار میلیارد تومان اعلام شده است تفاوت وحشتناکی را نشان می دهد که اگر این همه پول صرف آبادانی کشور می شد قطعاً این همه مشکلات در کشور وجود نداشت و وضع فعلی این چنین نبود..

مدارس و هنرستان هایی که خاندان مردانی آذری ساخته اند از نظر کیفیت ساخت فضاهای آموزشی وپرورشی ، نظارت بر اداره مدارس و رسیدگی به کیفیت آموزشی نیز نمونه بوده و منطبق بر استانداردهاست.بطوریکه آنها علاوه بر ایجاد فضای تحصیل، بر کیفیت آموزش و ایجاد فضای آموزشی مطلوب و رسیدگی به نیازهای مادی و معنوی دانش‌آموزان نیز تأکید داشتند؛ تا جایی که گفته می‌شود در هرکدام از مدارسی که این برادران ساخته‌اند، اتاقی بخصوص برای گفت‌وگوی رودرروی آنان با دانش‌آموزان اختصاص داده شده  است.

کریم مردانی آذری در این باره گفته: هرجا مدرسه‌ای ساخته‌ایم، به فضاسازی آن نیز به نحوی مطلوب پرداخته‌ایم. بطوری که تقریباً مبلغی معادل نصف هزینه‌ی احداث بنا را صرف فضاسازی آن کرده‌ایم». غلامرضا مردانی آذری نیز درباره‌ی اشتیاق دانش‌آموزان به تحصیل در این مدارس گفته بود: مدارس ساخته‌شده به دست ما، بگونه‌ای است که دانش‌آموزانش با ا کراه آن را ترک می‌کنند و به خانه‌هایشان می‌روند. حتی خود من از زبان دو سه نفری از مدیران همین مدارس شنیده‌ام، پس از اتمام کار روزانه‌ی دانش‌آموزان، مربیان بزور و با دادن تذکرهای متعدد دانش‌آموزان را از مدرسه بیرون می‌کنند تا به خانه‌هایشان بروند»! علی مردانی آذری نیز درباره‌ی اهمیت کیفیت آموزش در دیدگاه این خانواده گفته بود: گاهی با خودم می‌گویم ای‌کاش می‌شد عقربه‌ی زمان را به عقب برگرداند؛ جوان شد، نوجوان شد، و به کودکی رسید. فقط به یک شرط دیدگاه تعلیم و تربیت نوین جایگزین دیدگاه تعلیم تربیت پیشین شود.

امید آنکه نگاه دولتمردان ونیز صاحبان قدرت وثروت نسبت به آموزش وپرورش اصلاح شود و بیش از این در آینده فرزندان این مملکت سرمایه گذاری کنند.هم اینک ساختمان مدارس زیادی در شهرها و روستاها فرسوده شده و در حد نامطلوبی قرار دارند و چشم به خیرین دلسوزی همچون خاندان مردانی آذری دوخته اند.

یاد همه خیرین مدرسه ساز همچون غلامرضا وعلی مردانی آذری، دکتر اکبریه و . گرامی باد

                                                                                                               برگردان:یوسف زارع       Laura Lee-, 2020.https://www.edutopia.org

 برای اینکه مدیران مدارس فراتر از مدیریت عملیاتی به سمت رهبری واقعی حرکت کنند ، باید ظرفیت کارکنان خود را درک کنند ، ارتباطات باز را گسترش دهند و بازخورد مفیدی ارائه دهند. جوزف ، مدیر برنامه درسی ، دستورالعمل و ارزیابی در مدارس دولتی لستر در ماساچوست ، برنامه ای را برای مدیرانی ارائه می دهد که در صدد تغییر "از یک مدیر ساختمان به یک رهبر آموزش" هستند. توصیه های وی شامل موارد زیر است:

بر احترام تمرکز کنید تا محبوبیت. در حالی که تصمیم گیری برای کارکنان شما می تواند وسوسه کننده باشد ، تصمیم گیری باید بر اساس نیازهای دانش آموز متمرکز شود. "من دریافته ام که اگر دانش آموزان را در هسته اصلی تصمیم گیری خود نگه دارید ، بیشتر کارکنان تصمیمات واقعی را می پذیرند ، به خصوص اگر استدلال خود را به آنها ابلاغ کنید."

اهداف مشخصی را تعیین کنید. در تعیین اهداف ، حتماً با کارمندان خود ارتباط برقرار کنید تا آنها نقش خود را در تحقق آن اهداف مشترک درک کنند.

به نظرات کارمندان خود گوش فرا دهید. از فرض اینکه راه حل شما تنها راه حل است ، خودداری کنید و  زمانی را برای تعامل با کارکنان و پاسخگویی به نگرانی های آنها  تعیین کنید. نشان دهید که به نظرات آنها اطمینان می کنید و نگرانی های آنها را جدی می گیرید. ت درهای باز را به عنوان یک راهبرد بکار گیرید. زمان های موجود در تقویم روزانه و هفتگی خود را برای تمرکز روی دانش آموزان و اهداف خود ، و همچنین از طریق بازدید در کلاس قابل مشاهده کنید.

با تمثیل رهبری کنید. "صفاتی را که می خواهید کارکنان آنها را به نمایش بگذارند ، الگوسازی کنید. حتی اقدامات کوچک – مانند زمان و مکان غذا خوردن صبحانه وچای - می تواند فرصتی برای الگوبرداری از رفتارهایی باشد که می خواهید در کارمندان خود ببینید.

بازخورد منظم و سازنده  ارائه دهید. ارزیابی های خود را در اسرع وقت پس از یک مواجهه ارائه کرده و نمونه های آن را ارائه دهید. بازخورد لازم نیست منفی باشد. از این فرصت برای ارزیابی کارمندان برای تقدیر و تقویت اعتماد به نفس آنها استفاده کنید. رابطه ای با اعتماد با کارمندان خود برقرار کنید تا بتوانید برخی از مسئولیت ها را به آنها واگذار کنید و وقت خود را برای سایر اولویت ها آزاد کنید.

جلسات مهم باشد. جلسات منظم وجدی برگزار شوند - اگر چیزی در دستور کار ومهم نباشد – همکاران را ناامید می کند. با مشخص کردن نتایج هر جلسه ، جلساتی که ببرای تیم شما مفید نیستند حذف کنید و اطلاعات را به روش های دیگر با زمان کارآمدتر ، مانند ایمیل و پیام رسانها ، ارسال و دریافت کنید.